تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد کدوی تخم کاغذی (cucurbita pepo l. convar. pepo var. styriaca)

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد، اجزای عملکرد، میزان کلروفیل و فتوسنتز کدوی تخم کاغذی (cucurbita pepo l.) به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار طی سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. تیمارهای کودی شامل شاهد یا بدون مصرف کود (1n)، کود زیستی نیتروکسین (2n)، کود زیستی فسفات بارور 2 (3n)، کودهای زیستی نیتروکسین + فسفات بارور 2 (4n)، کود شیمیایی (اوره120 کیلوگرم در هکتار + فسفات مونوآمونیوم150 کیلوگرم در هکتار) (5n)، 50% کود شیمیایی+ نیتروکسین (6n)، 50% کود شیمیایی+ فسفات بارور (7n)، 50% کود شیمیایی+ نیتروکسین + فسفات بارور 2 (8n) بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی بر میزان کلروفیل، فتوسنتز، عملکرد دانه، قطر، وزن متوسط هر میوه، عملکرد میوه و دانه در مترمربع و بوته تأثیر معنی داری داشتند، به طوری که بیشترین عملکرد دانه (97/97 گرم در مترمربع) در تیمار کودی (8n) و بیشترین عملکرد میوه (2/6272 و 5/5790 گرم در مترمربع)، فتوسنتز (56/15 و 05/14 میکرومول co2 در مترمربع در ثانیه) و کلروفیل (06/53 و 08/50 عدد spad) به ترتیب در تیمارهای کودی (8n) و (6n) مشاهده گردید. وزن هزاردانه و تعداد میوه در بوته تحت تأثیر تیمارهای کودی قرار نگرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد در صورتی که کودهای زیستی در تلفیق با 50% کود شیمیایی مصرف گردد، ضمن کاهش مصرف کود شیمیایی بیشترین عملکرد دانه و میوه بدست خواهد آمد.